Çarpışıyordu yurdun dört yanında Mehmetçikler Can veriyordu milleti için birer birer Nice ocaklar söndü yaşandı nice keder Kanlarımızla başardık bizimdir bu zafer Almıştık milletçe bu yurdu memleketi Anlatılmalıydı bu zafer bu ulu sevgi Toplandı şairler yazmak için İstiklali Bütün vatandan yüzlerce şiir geldi Mehmet Akif yazmıştı en güzelini Ama istemiyordu o ödülü hediyeyi Para için mi yazmıştı bu şiiri Sadece vermek istiyordu millete en iyisini Ama Mehmet Akif kararından emindi Bu marşa ödül verilmesi ona uygun değildi İşe koyuldu sonunda mecburen Hasan Basri İkna edecekti şiiri vermekte Mehmet Akif'i TBMM'de okunurken Akif'in şiiri Heyecanlandırdı dinleyen bütün Meclisi Ayakta alkışladı bütün milletvekilleri Anlatıyordu bu şiir kazanılan zaferi Mehmet Akif'in şiiri coşkuyla karşılandı Bu yüce Türk Milletinin artık bir marşı vardı Yankılanacaktı bu zafer unutturmayacaktı savaşı İnletecekti tüm yurdu inletecekti Türk Halkını Sahiplenmedi Akif bu şiiri yüce marşı Millete hediye ettiğini nasıl kendine alırdı Kitabına da koymadı istese de yapamazdı Çünkü yüce milletin kalbine gömdü bu marşı Yoktu bestesi marşın ama istiyordu Türk Halkı Kemal Paşa duymuştu Üngör'ü, Ankara'ya çağırdı Ulu marşa güzel bir beste yazdı Sevmişti Türk Halkı besteyi bağrına bastı En sonunda marşımız bestesiyle hazırdı Yıllarca ulusumuzun göğsünü kabarttı Zor günlerde millete oldu moral kaynağı Her mısrasında milleti coşkuyla ayağa kaldırdı” Uğur Altay Ekleyen :Ziyaretçi
