Küçük istavrit yiyecek bir şey sanıp hızla atıldı çapariye Önce müthiş bir acı duydu dudağında Gümbür gümbür oldu yüreği Sonra hızla çekildi yukarıya Aslında hep merak etmişti Denizlerin üstünü Neye benzerdi acep gökyüzü Bir yanda büyük bir merak Bir yanda ölüm korkusu `Dudağı yanıklar` denir, şanslıdır onlar Hani görüp de gökyüzünü, insani Oltadan son anda kurtulanlar Ne çare balıkçının parmakları Hoyratça kavradı onu Küçük istavrit anladı yolun sonu Koca denizlere sığamazdı yüreği Oysa simdi yüzerken Küçücük yeşil leğende Cansız uzanıvermiş dostlarına Değiyordu minik yüreği insanlar gelip geçtiler önünden Bir kedi yalanarak baktı gözünün içine Yavaşça karardı dünya Başı da dönüyordu Son bir kez düşündü derin maviyi Beyaz mercanı bir de yeşil yosunu işte tam o sırada eğilip aldım onu Yürüdüm deniz kenarına Bir öpücük kondurdum başına iki damla göz yaşından ibaret Sade bir törenle saldım denizin sularına Bir an öylece bakakaldı Sonra sevinçle dibe daldı Gitti, tüm kederimi söküp atarak Teşekkürü de ihmal etmemişti Birkaç değerli pulunu elime avuçlarıma bırakarak Balıkçı ve kedi şaşkın baktılar yüzüme Sorar gibiydiler, neden yaptın bunu diye `BİR GÜN` dedim `BULURSAM KENDİMİ YEŞİL LEĞENDEKİ KÜÇÜK İSTAVRİT KADAR ÇARESİZ Serdar Sıralar Ekleyen :ZEYNEP ÇİÇEK
Küçük İstavrit şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi