Gökyüzü, denizin derin mavisi Senin gözlerinden almıştı rengini Üzüldüğün zaman bulutlanırdı gözlerin Damla damla oyulurdu acıyı hapseden Zerdali çekirdeği yüreğin Ah güzel anam Bilsen seni seni ne çok özledi kara kızım diye çağırdığın Ben bir yaş daha büyürken o gece Renkli maytaplar patlatırken insanlar Kahkaları çınlatırken dünyayı Gecenin kadehine düştü acılar Elveda dedin usulca Biliyorum hiç terketmedin beni Her gece samanyolundan süzülüp koynuma giren En parlak Çoban yıldızım Şafak vakti güneş ellerinle Bana sarılan Umudun aşısını kapıma bırakan Yenmeye başladığında yaşam Kulağıma kalk kara kızım diye fısıldayan Derin mavi gözlerinin içine hapis olurum Nar taneleri kadar bol sevgin Kalbimin duvarlarında çarpıyor hala Hala senin duru yüzünün aynası yansır yoluma Bilsen seni ne çok özledim Her kuşun kanat çırpışında Senden ucu yanık mektuplar getirir Özleme dair Okurum her satırını yüzlerce kez Sıcak ekmek kokusu elinde Teni Nergiz kokulum,koklarım Doyamam Sararım ruhuma Toprak kadar sessiz dudaklarına Bir yağmur damlası düştüğünde Kısır , Tohumları bile yeşerirdi baharın Sen çiçekler açardın yaz ve kış Benim dünyam sen kokardı... Ekleyen :Nurten Ataoğlu
Anneme şiiri anneler günü şiirkeri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler