Bir parça ekmeği senle bölüştük Çok kere ağladık, bazen gülüştük Şimdi hicran denen ateşe düştük Gözler sulusepken, kalbe köz düştü Ağıt kıvamında dilden söz düştü Gönlümün sarayı tarumar oldu Gönül bahçemizde çiçekler soldu Hicranın tarağı saçımı yoldu Bir dağdın arkamda dağım yıkıldı Sel aldı bahçemi bağım yıkıldı Yağmur çamur demez dağlar aşardın Yorulmak bilmezdin önden koşardın Ciğerparelerin için yaşardın Senin yokluğunda güz gibi bahar Ağustosta yağar gönlümüze kar Vuslatın adı var, bülbüller nazda Kabrini süsleyen güller niyazda Üşümüyor musun gece ayazda? Yolunu gözlerken gün akşam oldu Yine yoksun diye gözlerim doldu Duygu sağnağında yanan akıldı Günler asra bedel, an sanki yıldı Yaprağım döküldü, dalım kırıldı Dönmeyen yolcuya yollar ağlasın Yürek, matemine kara bağlasın Elveda demeden göç ettin niye? Seherde bekledim dönersin diye Senden uzak kalbim muhtaç sevgiye Gönül aynasında izi var gamın Günbegün hasreti büyür sevdamın O gül cemalini görsem düşümde Gece gündüz gezer gölgen peşimde Gönlüm yangın yeri, efkâr başımda Hasretin sancısı değer özüme Sensizlikte uyku girmez gözüme M. NİHAT MALKOÇ Ekleyen :M. Nihat Malkoç
