Hani küçüktüm, masumdum bir zamanlar Sormuştun, ne olacaksın büyüdüğünde diye “Şair” deyivermiştim, çıkmıştı ağzımdan bir kez İşte seni anlatıyorum satırlarımda, hala o günkü saflığımla Yazmayı bilmiyorken harf oldun hece oldun, gösterdin bana, Bazen oldun baba,bazen de sabır abidesi bir ana. Seninle öğrendim,dersi ve hayatı kana kana, Çocukların gibi davrandın ,şefkatle yaklaştın bana. Zordu hayat; karanlıklar, kötülükler vardı hep Toz pembe masallar gibi değildi siluet Gözlerimdeki ışıktan ilham alıp Yılmadın, öğrettin; yürekten bizi severek. Hazan mevsimidir Kasım, senin mevsimin Hiçbir zaman bıkmadı ki o ateşli yüreğin Nasıl fer verirse bahar soğuk şubat karına Öyle güneşim oldun, donmuş kış ayazıma. Sihirli bir el gibisin, karanlık dünyama dokunan Kara tahtada hatırlarım bakışlarını, yalvaran Her bir harfi öğretmek için günlerce, haftalarca Dil dökersin sabırla, o kutsal sıfatınla… Öğretmen kandır, candır , ab-ı hayattır, Sonsuza kadar okunacak bir destandır, Şu fanilik içinde savrulmaktır, var olmaktır, Ve solmaktır bir gül misali, sonra yok olmaktır, Ama asla unutulmamaktır, şu gök kubbede hoş bir seda bırakmaktır. Ekleyen :Rabia BOZKURT
Öğretmenim Şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi