ÖĞRETMENİN VEDASI Gidiyorum... Bir yanımda emeklerim, Bir yanımda uçsuz bucaksız hayallerim. Sizlerde yaşayacak onlar şimdi. Bir damla gözyaşına kıyamadığım, İçimin derdi, saçımın akı çocuklar... Yavrularım...Evlâtlarım, Kınalı kuzularım, Avucu reyhan kokulu küçük dağlarım. Kiminiz büyüdü, heybetiyle Nam saldı, kâh korku yedi âleme, Hatta bana bile!... Kiminiz kurudu, kara saban arkasında Ufalandı eller, parçalandı yürekleriniz Toprakla beraber...Sevgisiz... Kiminiz, daha çiçek açmadan meyve verdiniz... Bu ihtiyarın derdi nedir bilir misiniz? Dört adam, Çıkacak mı benim dört kolluyu taşıyan?... Ve olacak mı acep öbür tarafta Yepyeni bir kara tahtam... Benimle zamanı gelince oynadın da hazla Alışamadığım dört duvar arasında ne işin vardı! Hep benden önce oradaydın ne yazın ne kışın vardı... İlk harfler, heceler, sözcükler derken Ve o mabede seninle gelip giderken Tutuştu ellerimiz birleşti gözlerimiz. Karga seslerinin rüzgârlara karıştığı bir son yazdı Son göz göze gelişimizde... Buruk tebessümlerinle beni ağlatmıştın ÖĞRETMENİM,CANIM.... Fatma AYDEMİR Ekleyen :Fatma AYDEMİR
24 Kasım Öğretmenler Günü şiirler Fatma AYDEMİR
