SEN MUSTAFA KEMAL OLDUĞUNDA
İşgal edilmiş her yanı
vatanımın, karalar bağlanmış yurdumun
bahtsız kaderine. Ocaklar tütmez olmuş, kazanlar kaynamaz, bebeler babasız.
Anadolu inim inim inlerken yoksulluğun, savaşın pençesinde, yoksulluğa teslim
olmuş da düşmana teslim olmamış. Garipliğin, yokluğun büktüğü boyunları, düşman
bükememiş. Düşmanın mermisine,topuna yumruğunu indiren bu millet yıkmış ta
bütün korku duvarlarını, yıkılmamış ihanetin karşısında.
Pusu, tuzak, ihanet yıkılır da
Mustafa kemaller yıkılmaz bu memlekette.
Aç, susuz ekmeksiz yaşarım da
hürriyetsiz asla diyen bir millet düşmüş sarı saçlı bir kumandanın peşine.
Mustafa Kemal Paşa derler yiğit mi yiğit, gözleri sonsuz bir deniz kadar
maviyse saçları o kadar sarıydı gün değdiğinde. Başı Kocatepe kadar dik, gönlü
Afyon Ovası kadar engindi. Yıkılan hayallere, kaybolan düşlere açıldı suların
aydınlığında, Karadeniz kadar hırçındı. Dalga dalgaydı yüreği. Düşler, umut taşıyordu
Samsun açıklarına.Her bir umudun, umutsuzluk içinde.
Gün olur umutlar, özlemler, düşler
tükenir de Mustafa Kemaller tükenmez bu memlekette.
Razı olur mu
bu millet kendi kaderine, ne mümkün, millet kurmuştu ordusunu yoktan var
ederek, üzüntüsü dağlar kadar heybetli, azmi daha da bir yüksek. Herkes
haksızlığa karşı bir Köroğlu kavga yerinde.Bu kavga Anadolu’nun var oluş yok
oluş kavgası, bu kavga namus kavgasıdır. Yenilir mi Mustafa kemalin ordusu? Her
bir yürek o, her bir yürekte o, tarihe sığmayan şanlı zaferde o.
İngilizler, Fransızlar, Yunanlar
yenilir de Mustafa Kemaller yenilmez bu memlekette.
Barış gelmiş yurdun her köşesine, haklı
savaşların ardından. Yürünmüş karanlığın üstüne aydınlık bir güne hasret.
Fidanlar gömülmüş toprağın bağrına, gönüller kadar kurak bozkırlarda, sevdalar
yeşertilmiş. Durur mu Anadolu’nun yiğit insanı? Toprağa su, tohuma can gerek. Nasırlı
eller silah tutmayı bildiği kadar toprağı işlemeyi de bilirdi. Asıl savaş yeni
başlıyordu medeniyet yolunda, memleket uğruna.Kalemler sürülmüş namluya
kılıçtan keskin. Savaş uygarlık savaşı, insan olma savaşı. Çağın en güçlü
ordusu yenilir de sen yenilmezsin Mustafa Kemal olduğunda.
Top, tüfek, silah kaybeder de Mustafa
Kemaller kaybetmez bu memlekette.
Nakış nakış yüreğimize işliyoruz
adını. Usta, mermere kazıyor; şair şiire yazıyor. Toprağa gömülen ölür de
yüreğe gömülen yaşarmış. Biz seni yüreğimize gömdük. Bir Mustafa Kemal
taşıyoruz içimizde her zaman, yılmak
bilmeyen, yorulmak bilmeyen, en zor mücadelelerde yenilmek bilmeyen. Tarihe gömüyoruz
sığmıyorsun, çıkıp geliyorsun ta derinlerden. Yeni zaferler müjdeliyorsun en
karamsar günlerin ardından. Öyle derine gömmüşüz ki kimse söküp çıkaramaz
yerinden.
Et, tırnaktan sökülür de Mustafa
Kemaller sökülmez bu yüreklerden.
MEHMET
ZOR
Kışla
Mehmet Ali Alpaydın Ortaokulu
Hatay-İskenderun
Bu içerik Mehmet ZOR tarafından eklendi , 5957 kez okundu.
